Book description

Jigar sirrozi ovqat hazm qilish tizimi kasalliklari tarkibida muhim o'rin tutadi va sog'liqni saqlashning o'ta dolzarb klinik-epidemiologik va ijtimoiy-iqtisodiy muammosi bo'lib qolmoqda. Dunyoda jigar sirrozi bilan kasal bemorlar soni doimiy ravishda oshib bormoqda. Hozirgi vaqtda kasallanish 100 ming aholiga 20-40 ni tashkil qiladi va doimiy ravishda o'sib bormoqda. JSST ma'lumotlariga ko'ra, dunyoda har yili 700 ming kishi jigar sirrozidan vafot etadi. Biroq, turli mamlakatlarda sirozning haqiqiy tarqalishi va o'lim darajasi noma'lum bo'lib qolmoqda (Alimova L. A., Muhamedhanova Sh.T., Begmanov S. 
A. 2015).       
          Tashxis qo'yishdagi qiyinchiliklar, ayniqsa katta yosh guruhida, bu bemorlarda kasallik ko'pincha parenximada sezilarli o'zgarishlar bilan birga kelmasligi va shuning uchun klinik jihatdan kech namoyon bo'lishi bilan bog'liq. Sirozni qaysi sababchi omil qo'zg'atganligidan qat'i nazar, uning mexanizmida gipoksiya va gepatotsitlar nekrozini o'z ichiga olgan umumiy aloqalar mavjud, shundan so'ng patologik regeneratsiya bilan soxta bo’laklarning (псевдодольки) shakllanishi, biriktiruvchi to'qimalarning diffuz o'sishi bilan boshlanadi. Sirozning eng muhim xususiyati tomir arxitekturasi qayta qurilishi hisoblanadi. Sirozlarning asosiy qismi mustaqil kasallik emas, balki virusli gepatitdan kelib chiqqan sirozdir. Ikkinchi eng keng tarqalgan sabab - surunkali alkogolizm. Uchinchi o'rin - otoimmun gepatit (Kaganova B. S, M. sulolasi, 2016).